Szczegóły projektu

Opis projektu

Celem projektu jest upamiętnienie osobowości zasużonej dla miasta Chełm oraz wzrost atrakcyjności turystycznej miasta.
W roku 1925 Stefan Umiński podjął pracę w Magistracie miasta Chełma. Dwa lata później został delegowany do Warszawy na 5-cio miesięczny wyższy kurs dla pracowników samorządowych na Studium Administracji Komunalnej przy Wydziale Nauk Politycznych i Społecznych Wolnej Wszechnicy Polskiej. Po wysłuchaniu wykładów z 44 przedmiotów w czerwcu 1927 r. zdał z odznaczeniem egzamin z zakresu nauk prawnych, ekonomicznych i samorządowych. W listopadzie tegoż roku został mianowany buchalterem i kierownikiem wydziału finansowo-podatkowego w Magistracie miasta Chełma.
W 1932 r. porucznik rezerwy Stefan Umiński otrzymał Odznakę Pamiątkową 44 pułku Strzelców Kresowych, a w roku następnym uhonorowano go Odznaką Pamiątkową 7 Pułku Piechoty Legionów za pracę żołnierską w pułku.
Jako oficer rezerwy Stefan Umiński 5-krotnie uczestniczył w ćwiczeniach wojskowych (1923,1928,1929,1930,1932), a następnie w roku 1935 odbył 40-to dniowy kurs taborów w 5 Dywizji Taborów. W tym samym roku zaliczono go do grona członków Związku Byłych Ochotników Armii Polskiej. Stefn Umiński został odznaczony Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918/21, Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.
W roku 1938 Minister Spraw Wewnętrznych Sławoj Składkowski zatwierdził wybór Stefana Umińskiego na stanowisko wiceprezydenta miasta Chełma. W marcu 1939 r. Dowódca Obrony Przeciwlotniczej OK. II w Lublinie mianował wiceprezydenta Stefana Umińskiego Komendantem Opl. Miasta Chełma.
Po wybuchu II wojny światowej i wkroczeniu okupantów niemieckich we wrześniu 1939 r. Stefanowi Umińskiemu, jako oficerowi rezerwy, groziło zesłanie do oflagu. Został jednak wyreklamowany przez Urząd Miejski w Chełmie.
Niestety na wiosnę 1940 r. został w swym mieszkaniu aresztowany przez gestapo i osadzony w więzieniu chełmskim. Aresztowanie objęło grupę tzw. „zakładników” – przedstawicieli inteligencji chełmskiej, a w tym prezydenta miasta Tadeusza Tomaszewskiego i wiceprezydenta Stefana Umińskiego. W dniu 3 lipca 1940 r. więźniowie zostali rozstrzelani w lesie w Kumowej Dolinie w pobliżu Chełma. W kilka lat później, w celu zatarcia śladów zbrodni, okupanci niemieccy spalili zakopane tam zwłoki obywateli miasta Chełma.  
Stefan Umiński, za swoje zasługi nie został uhonorowany przez Radę Miasta, tytułem Honorowego Obywatela Miasta a żadna z ulic nie została nazwana Jego Imieniem. Z inicjatywy rodziny w 2007 r. na fasadzie kamienicy przy ul. Lubelskiej 43 w której mieszkała rodzina Umińskich odsłoniono pamiątkową tablicę upamiętniającą Stefana Umińskiego.